بنزین و گازوئیل از پرمصرف ترین سوخت هاست و بر همین اساس روز به روز تلاش می شود استانداردهایی که برای سوخت خودرو ها در نظر گرفته شده بازنگری شود تا به این ترتیب استانداردهای سختگیرانه تری برای بنزین و گازوئیل در نظر گرفته شود. هدف از در نظرگرفتن این استانداردها این است که در نهایت مصرف این سوخت ها برای بشر و محیط زیست با آلودگی کمتری همراه باشد. بدون تردید افزایش کیفیت سوخت مصرفی خودروها در بهبود شرایط کیفی هوای کلانشهرها و در نتیجه سلامت ساکنان این شهرها نقش بسیار مهمی دارد.
اکنون 50 درصد سوخت مصرفی در جهان به خودروهای دیزلی اختصاص دارد. در این موتورها از گازوئیل استفاده می شود. متخصصان شرکت توسعه انرژی یاقوت سیاه کاسپین در تلاشند در گازوئیل نیز استانداردهای مشابه آنچه درباره بنزین مورد توجه قرار گرفته است را به کارگیرند. در گازوئیل نیز ترکیباتی وجود دارد که موجب افزایش انتشار آلاینده ها می شود. یکی از آنها ترکیبات گوگردی است. بسیاری از کارهایی که در زمینه تعیین استاندارد بنزین مورد توجه قرار گرفته را می توان با سهولت بیشتری برای گازوئیل به اجرا در آورد.
مهم ترین آلایندگی گازوئیل از وجود ترکیبات گوگردی ناشی می شود. بر اساس استاندارد یورو 2 در زمینه گازوئیل، میزان مجاز گوگرد در این سوخت می تواند به 5000ppm یا حتی بالاتر هم برسد. اکنون مقدار مجاز گوگرد در گازوئیل بر اساس استانداردهای جدید به کمتر از 50ppm رسیده است که در پالایشگاه های شهرهای بزرگ می توانند گازوئیل تولید شده بر اساس این مشخصات را در اختیار جایگاه ها قرار دهند.
استانداردهای انتشار آلاینده یورو 4 (دیزل)
کربن مونوکسید: 0.50g / km
اکسید نیتروژن و هیدروکربن‌ها: 0.30g / km
تیتانیوم: 0.025g / km
